Gemorrel aan de alimentatieduur: Het einde is in zicht?

Na een echtscheiding kan een ex-partner die niet zelf in de kosten van zijn of haar levensonderhoud kan voorzien aanspraak maken op partneralimentatie. De alimentatieverplichting was tot 1 juli 1994 levenslang en werd toen beperkt tot maximaal twaalf jaren. Er wordt al langere tijd opnieuw aan de alimentatieduur gemorreld en het lijkt er nu van te komen dat de alimentatieduur verder wordt beperkt.

De Tweede Kamer heeft eind 2018 een wetsvoorstel aangenomen waarin de duur van de partneralimentatie gelijk aan de helft van de duur van het huwelijk zal worden met een maximum van vijf jaren.  Daarop zijn twee uitzonderingen voor langdurige huwelijken en huwelijken met jonge kinderen.

Als een huwelijk langer dan vijftien jaren heeft geduurd en de leeftijd van de alimentatiegerechtigde ten hoogste tien jaren lager is dan de AOW-leeftijd, eindigt de alimentatieverplichting niet eerder dan het tijdstip waarop de alimentatiegerechtigde de AOW-leeftijd bereikt. Bij huwelijken waaruit kinderen zijn geboren, geldt dat de alimentatieverplichting niet eerder eindigt dan op het moment waarop het jongste kind twaalf jaar is geworden. Met voorbeelden kunnen deze situaties worden verduidelijkt.

Murat (36 jaar) en Janneke (35 jaar) zijn acht jaren getrouwd en hebben geen kinderen. In de oude situatie zou er een alimentatieverplichting zijn van twaalf jaren en in de nieuwe van vier jaren. Als zij in plaats van acht jaren veertien jaren getrouwd zijn, geldt onder de nieuwe wetgeving een alimentatieverplichting van vijf jaren.

Frank (59 jaar) en Jenny (59 jaar) zijn dertig jaren getrouwd. In 2027 bereiken zij de AOW-leeftijd. De alimentatieverplichting duurt tot aan dat moment en dat is acht jaren. In de oude situatie zou de alimentatieverplichting twaalf jaren hebben geduurd. Als zij in plaats van 59 jaar 64 jaar oud zijn, bereiken zij in 2022 de AOW-leeftijd. Dat is over drie jaren. Dat is korter dan de maximale alimentatieduur van de hoofdregel en dan gaat de hoofdregel voor. De alimentatieplicht geldt maximaal vijf jaren. Het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd kan wel de vraag opwerpen of er nog behoefte is aan partneralimentatie. Dat is echter een discussie die los staat van de (nieuwe) wettelijke alimentatieduur.
Mira (41 jaar) en Sarah (34 jaar) zijn negen jaren getrouwd en uit hun huwelijk is een kind geboren dat nu een jaar oud is. De alimentatie duurt totdat het kind twaalf jaar is, dus elf jaren. In de oude situatie zou de alimentatieduur twaalf jaren zijn geweest. Als het kind nu acht jaren oud is, zou de duur gelet op de leeftijd van het kind vier jaren zijn. Maar er wordt dan teruggevallen op de hoofdregel, omdat die leidt tot een langere duur. De alimentatieduur is op basis van de hoofdregel gelijk aan viereneenhalf jaar.

Het is de bedoeling dat deze wetswijziging op 1 januari 2020 in werking treedt. De oude regels blijven volgens het voorstel gelden voor alimentatieverplichtingen die tot die datum zijn vastgesteld of overeengekomen of die vóór die datum zijn verzocht. De beperking in duur geldt dus alleen voor alimentatie die vanaf 1 januari 2020 wordt verzocht en vastgesteld of overeengekomen.  Deze komende wijziging kan reden vormen voor alimentatiegerechtigde partners om haast te maken met een verzoek om partneralimentatie. Voor alimentatieplichtige partners kan juist reden bestaan om een echtscheidingsprocedure uit te stellen.

Voor meer informatie over dit onderwerp kunt u contact opnemen met:

BOSKAMP & WILLEMS ADVOCATEN
Mr. G. (Geertje) de Jong
g.dejong@boskampwillems.nl
Dr. Holtroplaan 42 Eindhoven
T: 040 250 14 16
F: 040 250 14 50