Ook compensatie transitievergoeding als loonbetalingsverplichting is geëindigd voor 1 juli 2015

Sinds 1 juli 2015 is de werkgever bij beëindiging van de arbeidsovereenkomst in beginsel een transitievergoeding aan de werknemer verschuldigd. Dat geldt ook voor werknemers die langdurig arbeidsongeschikt zijn en voor wie op de werkgever geen loondoorbetalingsverplichting meer rust.

Wet compensatieregeling transitievergoeding

Als gevolg van de Wet compensatieregeling transitievergoeding krijgt een werkgever bij beëindiging van het dienstverband vanwege langdurige ziekte een compensatie voor de betaalde transitievergoeding.
Het recht op compensatie bestaat als de arbeidsovereenkomst na de periode waarvoor de loondoorbetalingsverplichting geldt is beëindigd en de werkgever een transitievergoeding verschuldigd was. De compensatie is gelijk aan de vergoeding die de werkgever aan de werknemer heeft betaald, tot maximaal het bedrag dat verschuldigd zou zijn bij het beëindigen of niet voortzetten van de arbeidsovereenkomst op de dag na het verstrijken van de wettelijke loondoorbetalingsverplichting van 104 weken.

Xella-beschikking van de Hoge Raad

In 2019 heeft de Hoge Raad geoordeeld dat bij beëindiging van de arbeidsovereenkomst vanwege langdurige arbeidsongeschiktheid, de werkgever op grond van goed werkgeverschap gehouden is in te stemmen met een voorstel van de werknemer tot beëindiging van de arbeidsovereenkomst met wederzijds goedvinden, onder toekenning van een vergoeding aan de werknemer. Daarbij geldt dat die vergoeding niet hoger behoeft te zijn dan de verschuldigde transitievergoeding bij beëindiging van de arbeidsovereenkomst op de dag na die waarop de werkgever wegens arbeidsongeschiktheid van de weknemer de arbeidsovereenkomst zou kunnen beëindigen.

De beëindigingsdatum is doorslaggevend

Compensatie voor de betaalde transitievergoeding is mogelijk voor arbeidsovereenkomsten die op of na 1 juli 2015 zijn geëindigd. Wanneer de wettelijke loondoorbetalingsverplichting van 104 weken is verstreken, is daarbij niet relevant. Het zou immers afbreuk doen aan het doel van de wet als gevallen waarin het einde van het opzegverbod van 104 weken bij ziekte vóór 1 juli 2015 ligt en de beëindiging van het dienstverband erna, worden uitgesloten.

Uitspraak Centrale Raad van Beroep 1 juni 2022

Dat de beëindigingsdatum doorslaggevend is, heeft de Centrale Raad van Beroep bij uitspraak van 1 juni 2022 bekrachtigd. Een ex-werknemer was op 8 april 2013 ziek geworden en de loondoorbetalingsperiode van 104 weken eindigde op 7 april 2015. Op dat moment was de Wwz nog niet in werking getreden en bestond nog geen recht op een transitievergoeding. De arbeidsovereenkomst werd echter pas op 22 augustus 2018, na inwerkingtreding van de Wwz, met wederzijds goedvinden beëindigd. De Centrale Raad van Beroep heeft in haar uitspraak expliciet overwogen dat in die situatie de werkgever onverminderd aanspraak heeft op compensatie door het UWV van de transitievergoeding tot de dag nadat de termijn van 104 weken is verstreken. Relevant is immers wanneer de arbeidsovereenkomst is beëindigd.

De volledige uitspraak van de Centrale Raad van Beroep lees je hier. 

Mocht je naar aanleiding van dit artikel vragen hebben, neem dan gerust contact op met René Menting.