Geen arbeid, wel loon, tenzij ...

In het oude recht was de hoofdregel “geen arbeid, geen loon, tenzij…”. Dit brengt met zich mee dat de werknemer moet stellen en zo nodig bewijzen dat de reden om de werkzaamheden niet te verrichten in de risicosfeer van de werkgever ligt of onder een uitzondering in de wet valt. Deze systematiek zal vanaf 1 april 2016 echter wijzigen. Het huidige artikel 7:627 BW komt te vervallen en in artikel 7:628 BW wordt het volgende opgenomen “De werkgever is verplicht het naar tijdruimte vastgestelde loon te voldoen, indien de werknemer de overeengekomen arbeid geheel of gedeeltelijk niet heeft verricht, tenzij het geheel of gedeeltelijk niet verrichten van de overeengekomen arbeid in redelijkheid voor rekening van de werknemer behoort te komen.” Hieruit volgt dat de nieuwe hoofdregel wordt “geen arbeid wel loon, tenzij”.

Het lijkt erop dat daarmee de bewijslast op de schouders van de werkgever komt te rusten. Dit kan erg vervelend zijn, nu de werkgever vaak weinig inzicht heeft in de redenen waarom de werknemer niet werkt. Voorts is nog onduidelijk hoe de hoofdregel toegepast zal worden in gevallen waarover in het huidige recht regels zijn ontwikkeld in de rechtspraak, zoals situatieve arbeidsongeschiktheid, stakingen en schorsingen.

Mijn advies is dan ook om de wijzigingen en rechtspraak hierover op de voet te volgen en als werkgever voorzorgsmaatregelen te nemen door de reden waarom de werknemer verzuimt schriftelijk vast te leggen.