Bezorgers Deliveroo hebben arbeidsovereenkomst
De maaltijdbezorgdienst Deliveroo besloot begin 2018 om alle arbeidsovereenkomsten met bezorgers niet te verlengen. In plaats daarvan gingen bezorgers volgens zogenoemde partnerovereenkomsten als zelfstandig ondernemer voor het bedrijf aan de slag.
Volgens Deliveroo kregen de bezorgers binnen de nieuwe overeenkomst veel meer vrijheid om zelf invulling aan hun werk te geven. Bezorgers waren het hier niet mee eens. Zij waren van mening dat er nog steeds sprake was van een arbeidsovereenkomst.
De kantonrechter oordeelde op 15 januari 2019 dat de verhouding tussen Deliveroo en de bezorgers bij de invoering van de nieuwe contractvorm niet wezenlijk is veranderd. Het ging om een standaard contract, dat volledig en eenzijdig door Deliveroo was opgesteld en niet onderhandelbaar.
Ook speelde een rol dat Deliveroo gebruik maakt van digitale systemen voor het inroosteren van de bezorgers en de bezorging van maaltijden. In de praktijk is hierdoor de vrijheid van de bezorgers aanzienlijk minder groot dan de partnerovereenkomst volgens Deliveroo suggereert. Zo kunnen bezorgers weliswaar zelf bepalen of ze een opdracht wel of niet aannemen, maar weigering of minder vaak beschikbaar zijn werkt vervolgens wel in het nadeel bij het toebedeeld krijgen van toekomstige opdrachten en het behalen van bonussen. Ook is er weinig tot geen ruimte voor onderhandelingen over het tarief.
Daarnaast hebben de bezorgers, volgens de partnerovereenkomst, de mogelijkheid zich te laten vervangen, maar deze bepaling is in de praktijk inhoudsloos.
Niet alleen werd de verhouding tussen Deliveroo en de bezorgers aangemerkt als een arbeidsovereenkomst, maar ook werd deze gebracht onder de werkingssfeer van de cao Beroepsgoederenvervoer. De rechter oordeelde dat de bezorging van maaltijden door Deliveroo moet worden gekwalificeerd als het vervoeren van goederen over de weg en daarmee onder de cao van die sector valt. Deliveroo legt weliswaar de nadruk op het technologische kant van haar bedrijf en de verkenning en uitwerking van mogelijke (andere) markten, maar dit neemt volgens de kantonrechter niet weg dat het bezorgen van maaltijden tot op heden een wezenlijk onderdeel van (de identiteit van) het bedrijf uitmaakt. Het overgrote deel van haar personeel werkt in de bezorging en ook de naamgeving bevestigt dit beeld.
Het laatste woord over deze uitspraak zal nog niet zijn gezegd. Dit ook omdat eerder een andere kantonrechter oordeelde dat er nu juist geen sprake was van een arbeidsovereenkomst. De kantonrechter merkte hierover op dat gezien de snelle ontwikkelingen die de platformeconomie in Nederland doormaakt, het voor de rechtsontwikkeling van belang kan zijn dat hierover verschillend wordt geoordeeld.
Deliveroo zal zonder twijfel hoger beroep instellen. Vraag is nu wie de volgende is die wordt aangesproken, Uber? Wordt vervolgd.